ortskundig

ortskundig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈɔʁt͡sˌkʊndɪk] IPA: [ˈɔʁt͡sˌkʊndɪç]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rozeznany w okolicy

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der ortskundige ein ortskundiger ortskundiger	die ortskundige eine ortskundige ortskundige	das ortskundige ein ortskundiges ortskundiges	die ortskundigen ortskundigen ortskundige
Gen.	słaba mieszana mocna	des ortskundigen eines ortskundigen ortskundigen	der ortskundigen einer ortskundigen ortskundiger	des ortskundigen eines ortskundigen ortskundigen	der ortskundigen ortskundigen ortskundiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem ortskundigen einem ortskundigen ortskundigem	der ortskundigen einer ortskundigen ortskundiger	dem ortskundigen einem ortskundigen ortskundigem	den ortskundigen ortskundigen ortskundigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den ortskundigen einen ortskundigen ortskundigen	die ortskundige eine ortskundige ortskundige	das ortskundige ein ortskundiges ortskundiges	die ortskundigen ortskundigen ortskundige
stopień wyższy (Komparativ) ortskundiger- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der ortskundigere ein ortskundigerer ortskundigerer die ortskundigere eine ortskundigere ortskundigere das ortskundigere ein ortskundigeres ortskundigeres die ortskundigeren ortskundigeren ortskundigere Gen. słaba mieszana mocna des ortskundigeren eines ortskundigeren ortskundigeren der ortskundigeren einer ortskundigeren ortskundigerer des ortskundigeren eines ortskundigeren ortskundigeren der ortskundigeren ortskundigeren ortskundigerer Dat. słaba mieszana mocna dem ortskundigeren einem ortskundigeren ortskundigerem der ortskundigeren einer ortskundigeren ortskundigerer dem ortskundigeren einem ortskundigeren ortskundigerem den ortskundigeren ortskundigeren ortskundigeren Akk. słaba mieszana mocna den ortskundigeren einen ortskundigeren ortskundigeren die ortskundigere eine ortskundigere ortskundigere das ortskundigere ein ortskundigeres ortskundigeres die ortskundigeren ortskundigeren ortskundigere
stopień najwyższy (Superlativ) ortskundigst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der ortskundigste ein ortskundigster ortskundigster die ortskundigste eine ortskundigste ortskundigste das ortskundigste ein ortskundigstes ortskundigstes die ortskundigsten ortskundigsten ortskundigste Gen. słaba mieszana mocna des ortskundigsten eines ortskundigsten ortskundigsten der ortskundigsten einer ortskundigsten ortskundigster des ortskundigsten eines ortskundigsten ortskundigsten der ortskundigsten ortskundigsten ortskundigster Dat. słaba mieszana mocna dem ortskundigsten einem ortskundigsten ortskundigstem der ortskundigsten einer ortskundigsten ortskundigster dem ortskundigsten einem ortskundigsten ortskundigstem den ortskundigsten ortskundigsten ortskundigsten Akk. słaba mieszana mocna den ortskundigsten einen ortskundigsten ortskundigsten die ortskundigste eine ortskundigste ortskundigste das ortskundigste ein ortskundigstes ortskundigstes die ortskundigsten ortskundigsten ortskundigste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ortskunde ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: