olomoucký
olomoucký (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) ołomuniecki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n m żw m nżw ż n mianownik olomoucký olomoucká olomoucké olomoučtí olomoucké olomoucká dopełniacz olomouckého olomoucké olomouckého olomouckých celownik olomouckému olomoucké olomouckému olomouckým biernik olomouckého olomoucký olomouckou olomoucké olomoucké olomoucká wołacz olomoucký olomoucká olomoucké olomoučtí olomoucké olomoucká miejscownik olomouckém olomoucké olomouckém olomouckých narzędnik olomouckým olomouckou olomouckým olomouckými nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
olomoucký (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) ołomuniecki[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „Olomouc” w: Pravidlá slovenského pravopisu, red. M. Považaj, Veda, Bratysława 2013 (wydanie IV), ISBN 978-80-224-1331-2.
