obdarować

obdarować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔbdaˈrɔvaʨ̑], AS: [obdarovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. obdarowywać)

(1.1) ofiarować, dać

(1.2) okazać jakieś pozytywne uczucia

czasownik zwrotny dokonany obdarować się (ndk. obdarowywać się)

(2.1) ofiarować sobie coś nawzajem

(2.2) okazać sobie nawzajem jakieś pozytywne uczucia

odmiana:

(1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		obdarować
czas przyszły prosty		obdaruję	obdarujesz	obdaruje	obdarujemy	obdarujecie	obdarują
czas przeszły	m	obdarowałem	obdarowałeś	obdarował	obdarowaliśmy	obdarowaliście	obdarowali
	ż	obdarowałam	obdarowałaś	obdarowała	obdarowałyśmy	obdarowałyście	obdarowały
	n	obdarowałom	obdarowałoś	obdarowało
tryb rozkazujący		niech obdaruję	obdaruj	niech obdaruje	obdarujmy	obdarujcie	niech obdarują
pozostałe formy czas zaprzeszły m obdarowałem był obdarowałeś był obdarował był obdarowaliśmy byli obdarowaliście byli obdarowali byli ż obdarowałam była obdarowałaś była obdarowała była obdarowałyśmy były obdarowałyście były obdarowały były n obdarowałom było obdarowałoś było obdarowało było forma bezosobowa czasu przeszłego obdarowano tryb przypuszczający m obdarowałbym, byłbym obdarował obdarowałbyś, byłbyś obdarował obdarowałby, byłby obdarował obdarowalibyśmy, bylibyśmy obdarowali obdarowalibyście, bylibyście obdarowali obdarowaliby, byliby obdarowali ż obdarowałabym, byłabym obdarowała obdarowałabyś, byłabyś obdarowała obdarowałaby, byłaby obdarowała obdarowałybyśmy, byłybyśmy obdarowały obdarowałybyście, byłybyście obdarowały obdarowałyby, byłyby obdarowały n obdarowałobym, byłobym obdarowało obdarowałobyś, byłobyś obdarowało obdarowałoby, byłoby obdarowało imiesłów przymiotnikowy przeszły m obdarowany, nieobdarowany obdarowani, nieobdarowani ż obdarowana, nieobdarowana obdarowane, nieobdarowane n obdarowane, nieobdarowane imiesłów przysłówkowy uprzedni obdarowawszy rzeczownik odczasownikowy obdarowanie, nieobdarowanie

(2) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		obdarować się
czas przyszły prosty		obdaruję się	obdarujesz się	obdaruje się	obdarujemy się	obdarujecie się	obdarują się
czas przeszły	m	obdarowałem się	obdarowałeś się	obdarował się	obdarowaliśmy się	obdarowaliście się	obdarowali się
	ż	obdarowałam się	obdarowałaś się	obdarowała się	obdarowałyśmy się	obdarowałyście się	obdarowały się
	n	obdarowałom się	obdarowałoś się	obdarowało się
tryb rozkazujący		niech się obdaruję	obdaruj się	niech się obdaruje	obdarujmy się	obdarujcie się	niech się obdarują
pozostałe formy czas zaprzeszły m obdarowałem się był obdarowałeś się był obdarował się był obdarowaliśmy się byli obdarowaliście się byli obdarowali się byli ż obdarowałam się była obdarowałaś się była obdarowała się była obdarowałyśmy się były obdarowałyście się były obdarowały się były n obdarowałom się było obdarowałoś się było obdarowało się było forma bezosobowa czasu przeszłego obdarowano się tryb przypuszczający m obdarowałbym się, byłbym się obdarował obdarowałbyś się, byłbyś się obdarował obdarowałby się, byłby się obdarował obdarowalibyśmy się, bylibyśmy się obdarowali obdarowalibyście się, bylibyście się obdarowali obdarowaliby się, byliby się obdarowali ż obdarowałabym się, byłabym się obdarowała obdarowałabyś się, byłabyś się obdarowała obdarowałaby się, byłaby się obdarowała obdarowałybyśmy się, byłybyśmy się obdarowały obdarowałybyście się, byłybyście się obdarowały obdarowałyby się, byłyby się obdarowały n obdarowałobym się, byłobym się obdarowało obdarowałobyś się, byłobyś się obdarowało obdarowałoby się, byłoby się obdarowało imiesłów przymiotnikowy przeszły m obdarowany, nieobdarowany obdarowani, nieobdarowani ż obdarowana, nieobdarowana obdarowane, nieobdarowane n obdarowane, nieobdarowane imiesłów przysłówkowy uprzedni obdarowawszy się rzeczownik odczasownikowy obdarowanie się, nieobdarowanie się

przykłady:

(1.1) Znamy prawdę o godności człowieka, który został obdarowany Bożym dziecięctwem.

składnia:

(1) obdarować + B. (kogoś) + N. (czymś)

(2) obdarować się + N. (czymś)

kolokacje:

synonimy:

(1.1) obdarzyć

(1.2) obdarzyć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obdarzanie n, obdarowanie n, obdarowywanie n

czas. obdarowywać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) абдарыць
• włoski: (1.1) donare, largire

źródła: