mieć niewyparzony język

mieć niewyparzony język (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmʲjɛ̇t͡ɕ ˌɲɛvɨpaˈʒɔ̃nɨ ˈjɛ̃w̃zɨk], AS: [mʹi ̯ėć ńevypažõny i ̯ẽũ̯zyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • wym. warsz.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) mówić o czymś wprost, zwykle o czymś niemiłym, nieprzyjemnym

(1.2) wyrażać się w sposób dosadny, używać ordynarnych, wulgarnych słów

odmiana:

(1.1-2) zob. mieć, „niewyparzony język” nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1) pot. mieć niewyparzony jęzor; posp. mieć niewyparzony pysk, mieć niewyparzoną gębę; eufem. mieć niewyparzoną buzię; mówić prosto z mostu

(1.1) mówić bez owijania w bawełnę, nie owijać w bawełnę, nazywać rzeczy po imieniu

(1.2) nie przebierać w słowach

antonimy:

(1.1) owijać w bawełnę

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) ne pas avoir sa langue dans sa poche, ne pas avoir la langue dans sa poche, ne pa mâcher ses mots
• hiszpański: (1.1) no tener pelos en la lengua
• nowogrecki: (1.1) δεν μασάω τα λόγια μου

źródła: