międolić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

międolić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[mʲjɛ̃nˈdɔlʲiʨ̑], AS[mʹi ̯ẽndolʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) gw. kelnerska: narzekać[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. międolenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8, s. 139.