meistern

meistern (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈmaɪ̯stɐn] ​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) sprostać, poradzić sobie (np. z zadaniem, losem)

(1.2) opanować, trzymać w ryzach (np. emocje, nerwy)

(1.3) opanować, nauczyć się po mistrzowsku (np. gry na instrumencie)

odmiana:

(1.3) meister|n (meistert), meisterte, gemeistert (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Meisterschaft ż, Meistern n, Meister m, Meisterin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: meistern • bemeistern • schulmeistern

źródła: