kto wiatr sieje, zbiera burzę

kto wiatr sieje, zbiera burzę (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈktɔ ˈvʲjatr̥ʲ ˈɕɛ̇jɛ ˈzbʲjɛra ˈbuʒɛ], AS: [kto vʹi ̯atr̦ʹ śėi ̯e zbʹi ̯era buže], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• podw. art.• denazal.• zmięk. międzywyr.• i → j 

​

znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) kto mąci, sieje zamieszanie i zamęt naraża się na niemiłe konsekwencje swych własnych poczynań

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

inna wersja: kto sieje wiatr, ten zbiera burzę

tłumaczenia:

zobacz listę tłumaczeń w haśle: kto sieje wiatr, ten zbiera burzę

źródła: