koncentryczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

koncentryczny (język polski)[edytuj]

koncentryczne (1.1) koła
wymowa:
IPA[ˌkɔ̃nʦ̑ɛ̃nˈtrɨʧ̑nɨ], AS[kõncẽntryčny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) skierowany ku środkowi, ku określonemu punktowi; współśrodkowy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pomieszczenia niezbędne do obsługi widowisk zaprojektowano w układzie koncentrycznym względem środka sceny.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kabel koncentrycznyjęzyk koncentrycznykoncentryczny tok nauczania
synonimy:
(1.1) dośrodkowy, homocentryczny
antonimy:
(1.1) ekscentryczny, odśrodkowy, niewspółśrodkowy, mimośrodowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koncentryk mrz, koncentracja ż
przysł. koncentrycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: