klimkiem rzucać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

klimkiem rzucać (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia niedokonana

(1.1) daw. przen. mamić, zmyślać, mówić wykrętnie, wprowadzać w błąd; zwodzić, okłamywać, oszukiwać[1][2]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Łżecie, szelmy, klimkiem rzucacie! Starego ojca krzywdzić?[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mydlić oczy, sypać piaskiem w oczy; kręcić, pot. czarować, współcz. czarować, ściemniać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od pism papieża Klemensa I (zdrobn. Klimek), uważanych przez XVI-XVII-wiecznych innowierców za sfałszowane i oszukańcze[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „klimek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „klimek” w: Anna Kamińska, Słowniczek frazeologizmów zapomnianych.
  3. ↑ Henryk Sienkiewicz, Potop.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=klimkiem_rzucać&oldid=7499561”