karakałpacki

karakałpacki (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Karakałpacją lub Karakałpakami, dotyczący Karakałpacji lub Karakałpaków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język karakałpacki; zob. też język karakałpacki w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	karakałpacki		karakałpacka	karakałpackie	karakałpaccy	karakałpackie
dopełniacz	karakałpackiego		karakałpackiej	karakałpackiego	karakałpackich
celownik	karakałpackiemu		karakałpackiej	karakałpackiemu	karakałpackim
biernik	karakałpackiego	karakałpacki	karakałpacką	karakałpackie	karakałpackich	karakałpackie
narzędnik	karakałpackim		karakałpacką	karakałpackim	karakałpackimi
miejscownik	karakałpackim		karakałpackiej	karakałpackim	karakałpackich
wołacz	karakałpacki		karakałpacka	karakałpackie	karakałpaccy	karakałpackie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Republika Karakałpacka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Karakałpacja ż, Karakałpak mos, Karakałpaczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) Karakalpak
• białoruski: (1.1) каракалпакскі; (2.1) каракалпакская ż
• czeski: (2.1) karakalpačtina
• karakałpacki: (2.1) qaraqalpaq til
• rosyjski: (1.1) каракалпакский
• słowacki: (1.1) karakalpacký; (2.1) karakalpačtina ż

źródła: