hauen

hauen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈhaʊ̯ən]

​ ​

znaczenia:

czasownik nieregularny

(1.1) pot. bić, uderzać, uderzyć

odmiana:

(1.1) hauen, haute (oder hieb), gehauen; regional: gehaut (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Hauen n, Hau m, Haue ż, Hauerei ż, Hauer m, Hauerin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Aneks:Język niemiecki - wykaz czasowników mocnych i nieregularnych

(1.1) zobacz też: hauen • abhauen • anhauen • aufhauen • aushauen • behauen • durchhauen • einhauen • entzweihauen • herrunterhauen • hinhauen • kaputthauen • loshauen • niederhauen • umhauen • verhauen • weghauen • zerhauen • zuhauen • zusammenhauen

źródła: