zuhauen

zuhauen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈt͡suːˌhaʊ̯ən]

​

znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) pot. przywalić, walnąć

odmiana:

(1.1) zuhauen (haut zu), haute zu, zugehauen (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Zuhauen n

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. zu- + hauen

uwagi:

(1.1) zobacz też: hauen • abhauen • anhauen • aufhauen • aushauen • behauen • durchhauen • einhauen • entzweihauen • herrunterhauen • hinhauen • kaputthauen • loshauen • niederhauen • umhauen • verhauen • weghauen • zerhauen • zuhauen • zusammenhauen

źródła: