gąsienicowy

gąsienicowy (język polski)

pojazd gąsienicowy (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌɡɔ̃w̃ɕɛ̇̃ɲiˈt͡sɔvɨ], AS: [gõũ̯śė̃ńicovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z gąsienicą (larwa owada), dotyczący gąsienicy

(1.2) związany z gąsienicą (stalową taśmą), dotyczący gąsienicy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	gąsienicowy		gąsienicowa	gąsienicowe	gąsienicowi	gąsienicowe
dopełniacz	gąsienicowego		gąsienicowej	gąsienicowego	gąsienicowych
celownik	gąsienicowemu		gąsienicowej	gąsienicowemu	gąsienicowym
biernik	gąsienicowego	gąsienicowy	gąsienicową	gąsienicowe	gąsienicowych	gąsienicowe
narzędnik	gąsienicowym		gąsienicową	gąsienicowym	gąsienicowymi
miejscownik	gąsienicowym		gąsienicowej	gąsienicowym	gąsienicowych
wołacz	gąsienicowy		gąsienicowa	gąsienicowe	gąsienicowi	gąsienicowe
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gąsienica ż, gąsieniczka ż, gąsienicznik m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) вусеневы; (1.2) гусенічны
• hiszpański: (1.2) de oruga
• nowogrecki: (1.2) ερπυστριοφόρος
• ukraiński: (1.1) гусеничний; (1.2) гусеничний

źródła: