fus

fus (język polski)

wymowa:

IPA: [fus], AS: [fus]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zob. fusy

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) reg. (Mazowsze) knur

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) męt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fusy nmos

przym. fusiasty, fusowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zwykle w liczbie mnogiej „fusy”

tłumaczenia:

źródła:

fus (język francuski)

wymowa:

IPA: [fy]

​ ​ ​ ​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika être.

(1.2) 2. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika être.

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

fus (język wilamowski)

fus (1.1)

fus (1.5)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

füs • fu̐s

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. stopa

(1.2) noga (stopa)

(1.3) noga, podstawa, dół, podnóże

(1.4) hist. jedn. miar. stopa

(1.5) muz. element zestawu perkusyjnego

przedrostek

(2.1) … słowotwórczy w złożeniach

odmiana:

(1.1) lp fus; lm fisa

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fjederfus, fuswosser n

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. fuoz

uwagi:

(1.1) zobacz też: indeks:Wilamowski - Części ciała

(2.1) zobacz słowa zaczynające się od „fus”

źródła: