flämta

flämta (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) dyszeć, sapać, ziajać

(1.2) przen. zapierać dech (np. ze zdziwienia, z przerażenia)

(1.3) (o ogniu) migotać

odmiana:

(1) att flämta, flämtar, flämtade, flämtat, flämta!, pres. part. flämtande, perf. part. -

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) flämta efter andan → łapać dech

(1.2) något får någon att flämta → coś zapiera komuś dech

synonimy:

(1.1) flåsa, pusta, kippa

(1.3) fladdra

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. flämt, flämtande, flämtning

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy flämta till

fraza czasownikowa ligga och flämta • stå och flämta

etymologia:

uwagi:

zobacz też: flämta • flåsa • pusta • frusta • fräsa • väsa • fnysa • kippa • stånka • stöna • sucka • kvida • pipa • kvittra • vissla • spinna • murra • morra • brumma • knota • knorra • kurra • muttra • mumla • kuttra • klucka (wydawanie dźwięków)

źródła: