entartet

entartet (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɛntˈʔaːɐ̯tət]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zwyrodniały, wynaturzony, zdegenerowany

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu przeszłego (Partizip Perfekt) czasownika entarten

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der entartete ein entarteter entarteter	die entartete eine entartete entartete	das entartete ein entartetes entartetes	die entarteten entarteten entartete
Gen.	słaba mieszana mocna	des entarteten eines entarteten entarteten	der entarteten einer entarteten entarteter	des entarteten eines entarteten entarteten	der entarteten entarteten entarteter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem entarteten einem entarteten entartetem	der entarteten einer entarteten entarteter	dem entarteten einem entarteten entartetem	den entarteten entarteten entarteten
Akk.	słaba mieszana mocna	den entarteten einen entarteten entarteten	die entartete eine entartete entartete	das entartete ein entartetes entartetes	die entarteten entarteten entartete
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) entartete Kunst

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Entarten n, Entartung ż

czas. entarten

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: