entarten

entarten (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɛntˈʔaːɐ̯tn̩] ^ⓘ

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) wyrodnieć, zwyrodnieć

odmiana:

(1.1) entart|en (entartet), entartete, entartet (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Entarten n, Entartung ż

przym. entartet

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: