einläuten

einläuten (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaɪ̯nˌlɔɪ̯tn̩]

​

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) rozpoczynać gongiem, rozpocząć gongiem, obwieszczać dzwonem, obwieścić dzwonem

(1.2) przen. być początkiem, stawać się początkiem, stać się początkiem

odmiana:

(1.1-2) einläuten (läutet ein), läutete ein, eingeläutet (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Einläuten m, Inlaut m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: läuten • abläuten • anläuten • ausläuten • einläuten

źródła: