dygotać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dygotać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zadygotać)

(1.1) ulegać powtarzającym się wstrząsom o dużej częstotliwości

czasownik zwrotny niedokonany dygotać się

(2.1) rzad. wzmocnione znaczenie (1.1)
odmiana:
(1.1) koniugacja IX, dygoczę / dygocę[1][2], lub
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) drgać, drżeć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dygot mrz, dygotanie n, dygotka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dygotać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dygotać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.