dubios

dubios (język niemiecki)

wymowa:

^ⓘ

IPA: [duˈbɪ̯oːs]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wątpliwy, niepewny, podejrzany

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der dubiose ein dubioser dubioser	die dubiose eine dubiose dubiose	das dubiose ein dubioses dubioses	die dubiosen dubiosen dubiose
Gen.	słaba mieszana mocna	des dubiosen eines dubiosen dubiosen	der dubiosen einer dubiosen dubioser	des dubiosen eines dubiosen dubiosen	der dubiosen dubiosen dubioser
Dat.	słaba mieszana mocna	dem dubiosen einem dubiosen dubiosem	der dubiosen einer dubiosen dubioser	dem dubiosen einem dubiosen dubiosem	den dubiosen dubiosen dubiosen
Akk.	słaba mieszana mocna	den dubiosen einen dubiosen dubiosen	die dubiose eine dubiose dubiose	das dubiose ein dubioses dubioses	die dubiosen dubiosen dubiose

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dubiös

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dubiosa lm

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: