cuchnący

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cuchnący (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ʦ̑uxˈnɔ̃nʦ̑ɨ], AS: [cuχnõncy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  ​?/i
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od cuchnąć

przymiotnik

(2.1) o bardzo brzydkim zapachu
odmiana:
(1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikcuchnącycuchnącacuchnącecuchnącycuchnące
dopełniaczcuchnącegocuchnącejcuchnącegocuchnących
celownikcuchnącemucuchnącejcuchnącemucuchnącym
biernikcuchnącegocuchnącycuchnącącuchnącecuchnącychcuchnące
narzędnikcuchnącymcuchnącącuchnącymcuchnącymi
miejscownikcuchnącymcuchnącejcuchnącymcuchnących
wołaczcuchnącycuchnącacuchnącecuchnącycuchnące
przykłady:
(2.1) Ładny kwiat nigdy nie jest cuchnący.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. cuchnąć
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. cuchnąć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=cuchnący&oldid=8193849”