Przejdź do zawartości

chlubić się

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chlubić się (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˈxlubʲit͡ɕ‿ɕɛ], AS[χlubʹić‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.denazal.zestr. akc.
?/i
znaczenia:

czasownik zwrotny niedokonany

(1.1) szczycić się, chwalić się, być dumnym z kogoś lub czegoś
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chlubienie się, chlubność, rzad. chlubiciel, rzad. chlubca, rzad. chlubiś, rzad. chlubski, rzad. chlubnik, st.pol. chlubliwość
przym. chłubliwy, chlubny, st.pol. chlubliwy
przysł. chlubnie, chlubno
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: