belegen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

belegen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[bəˈleːɡən] IPA[bəˈleːktə] IPA[bəˈleːkt]
?/i ?/i wymowa austriacka?/i wymowa austriacka?/i wymowa austriacka?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) obkładać, obłożyć
(1.2) pokrywać, pokryć
(1.3) dokumentować, udokumentować
(1.4) zajmować, zająć (np. kwaterę, miejsce w rozgrywkach)
odmiana:
(1.1-4)[1] belegen, belegte, belegt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Belegen n, Beleg m, Belag m, Belegung ż, Belegschaft ż
przym. belegt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: legenablegenanlegenauflegenauslegenbelegenbeilegendarlegendurchlegeneinlegenerlegenherlegenhinlegenhinterlegennachlegenumlegenunterlegenüberlegenverlegenvorlegenweglegenzerlegenzulegenzurücklegen
źródła: