erlegen

erlegen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɛɐ̯ˈleːɡn̩] ​ IPA: [ɛɐ̯ˈleːktə] ​ IPA: [ɛɐ̯ˈleːkt] ​

​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) zastrzelić, zabijać, zabić (np. zwierzynę)

(1.2) reg. wydawać, wydać, płacić, zapłacić

odmiana:

(1.1-2) erleg|en (erlegt), erlegte, erlegt (haben) erleg|en, erlegte, erlegt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Erlag m, Erlegung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: legen • ablegen • anlegen • auflegen • auslegen • belegen • beilegen • darlegen • durchlegen • einlegen • erlegen • herlegen • hinlegen • hinterlegen • nachlegen • umlegen • unterlegen • überlegen • verlegen • vorlegen • weglegen • zerlegen • zulegen • zurücklegen

zobacz też: erlegen • auferlegen

źródła: