belanglos

belanglos (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [bəˈlaŋloːs] ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieważny, nieistotny, błahy

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der belanglose ein belangloser belangloser	die belanglose eine belanglose belanglose	das belanglose ein belangloses belangloses	die belanglosen belanglosen belanglose
Gen.	słaba mieszana mocna	des belanglosen eines belanglosen belanglosen	der belanglosen einer belanglosen belangloser	des belanglosen eines belanglosen belanglosen	der belanglosen belanglosen belangloser
Dat.	słaba mieszana mocna	dem belanglosen einem belanglosen belanglosem	der belanglosen einer belanglosen belangloser	dem belanglosen einem belanglosen belanglosem	den belanglosen belanglosen belanglosen
Akk.	słaba mieszana mocna	den belanglosen einen belanglosen belanglosen	die belanglose eine belanglose belanglose	das belanglose ein belangloses belangloses	die belanglosen belanglosen belanglose

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bedeutungslos, unbedeutend

antonimy:

(1.1) bedeutungsvoll

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Belanglosigkeit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: