ausbedingen

ausbedingen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊsbədɪŋgən]

​

znaczenia:

czasownik słaby lub mocny, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) zastrzegać, zastrzec

odmiana:

(1.1) ausbeding|en (bedingt aus), bedang aus, ausbedungen (haben)

(1.1) ausbeding|en (bedingt aus), bedingte aus, ausbedingt (haben)

przykłady:

(1.1) Im Ehevertrag hatte Caroline sich ausbedungen, protestantisch zu bleiben. → W umowie małżeńskiej Karolina sobie zastrzegła, że pozostanie protestantką.

składnia:

(1.1) sich ausbedingen

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ausbedingung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. aus- + bedingen

uwagi:

źródła: