bedingen

bedingen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /bədɪŋgən/

​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) powodować, spowodować

(1.2) wymagać

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(2.1) ustanawiać jako warunek, ustanowić jako warunek

odmiana:

(1.1-2) bedingen (bedingt), bedingte, bedingt (haben)

(2.1) bedingen (bedingt), bedang, bedungen (haben)

przykłady:

składnia:

(2.1) sich bedingen

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bedingen n, Bedingung ż, Bedingnis n

przym. bedingt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: dingen • abdingen • ausdingen • bedingen • verdingen

źródła: