aufwerfen

aufwerfen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯fˌvɛʁfn̩]

​

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) podrzucać, podrzucić, nadrzucać, nadrzucić

(1.2) otwierać, otworzyć (z impetem)

(1.3) narzucać, narzucić (się)

odmiana:

(1.1-3) aufwerfen (wirft auf), warf auf, aufgeworfen (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Aufwerfen n, Aufwurf m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: werfen • abwerfen • anwerfen • aufwerfen • auswerfen • bewerfen • dazwischenwerfen • durcheinanderwerfen • durchwerfen • einwerfen • entgegenwerfen • entwerfen • fortwerfen • herwerfen • hinwerfen • hochwerfen • loswerfen • nachwerfen • niederwerfen • umwerfen • unterwerfen • überwerfen • verwerfen • vorwerfen • wegwerfen • zurückwerfen • zusammenwerfen • zuwerfen

źródła: