anfechtbar

anfechtbar (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈanˌfɛçtbaːɐ̯]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) podważalny, sporny

(1.2) praw. zaskarżalny

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der anfechtbare ein anfechtbarer anfechtbarer	die anfechtbare eine anfechtbare anfechtbare	das anfechtbare ein anfechtbares anfechtbares	die anfechtbaren anfechtbaren anfechtbare
Gen.	słaba mieszana mocna	des anfechtbaren eines anfechtbaren anfechtbaren	der anfechtbaren einer anfechtbaren anfechtbarer	des anfechtbaren eines anfechtbaren anfechtbaren	der anfechtbaren anfechtbaren anfechtbarer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem anfechtbaren einem anfechtbaren anfechtbarem	der anfechtbaren einer anfechtbaren anfechtbarer	dem anfechtbaren einem anfechtbaren anfechtbarem	den anfechtbaren anfechtbaren anfechtbaren
Akk.	słaba mieszana mocna	den anfechtbaren einen anfechtbaren anfechtbaren	die anfechtbare eine anfechtbare anfechtbare	das anfechtbare ein anfechtbares anfechtbares	die anfechtbaren anfechtbaren anfechtbare

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Anfechtbarkeit ż

czas. anfechten

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: