anfechten

anfechten (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈanˌfɛçtn̩] ^ⓘ IPA: [ˌfɔχt ˈan] IPA: [ˈanɡəˌfɔχtn̩]

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) kwestionować, zakwestionować, podważać, podważyć

(1.2) praw. zaskarżać, zaskarżyć

odmiana:

(1.1-2) anfecht|en (ficht an), fochte an, angefochten (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Anfechten n, Anfechtung ż

przym. anfechtbar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: fechten • anfechten • ausfechten • durchfechten • erfechten

źródła: