abociem

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

abociem (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[aˈbɔʨ̑ɛ̃m], AS[aboćẽm], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

spójnik

(1.1) st.pol. albowiem, bowiem, bo, gdyż[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) aboim, abojem[2], abowiem[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. abo + ci + -em[1]
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Gunnar Gunnarsson, Polnisch bociem und ciem, „Zeitschrift für Slavische Philologie” nr 3–4/1937, t. 14, s. 303.
  2. 2,0 2,1 Zuzanna Topolińska, DLA – semantyka i składnia, „Linguistica Copernicana” nr 1 (3)/2010, s. 155.