wykształcenie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szwejk (dyskusja | edycje)
m ja się nie znam
m drobne
Linia 10: Linia 10:
:(1.2) ''[[U]] [[ptak|ptaków]] [[dojść|doszło]] [[do]] '''wykształcenia''' [[najrozmaitsze|najrozmaitszych]] [[przystosowanie|przystosowań]] [[do]] [[lot]]u''.
:(1.2) ''[[U]] [[ptak|ptaków]] [[dojść|doszło]] [[do]] '''wykształcenia''' [[najrozmaitsze|najrozmaitszych]] [[przystosowanie|przystosowań]] [[do]] [[lot]]u''.
{{składnia}}
{{składnia}}
{{kolokacje}} (1.1) ~ [[podstawowy|podstawowe]]/[[średni]]e/[[wysoki|wyższe]]
{{kolokacje}} (1.1) ~ [[podstawowy|podstawowe]]/[[średni]]e/[[wysoki|wyższe]]; ~ [[humanistyczny|humanistyczne]]/[[ścisły|ścisłe]]/[[techniczny|techniczne]]; [[zdobyć]]/[[zdobywać]] ~
{{synonimy}} (1.1) [[wiedza]], [[umiejętność]]; (1.2) [[wytworzenie]], [[powstanie]], [[wyewoluowanie]]
{{synonimy}} (1.1) [[wiedza]], [[umiejętność]]; (1.2) [[wytworzenie]], [[powstanie]], [[wyewoluowanie]]
{{antonimy}}
{{antonimy}}
Linia 21: Linia 21:
* angielski: (1.1) [[éducation]] ''f''
* angielski: (1.1) [[éducation]] ''f''
* niemiecki: (1.1) [[Ausbildung]] ''f'', [[Bildung]] ''f''
* niemiecki: (1.1) [[Ausbildung]] ''f'', [[Bildung]] ''f''
* rosyjski: (1.1) [[образование]]

Wersja z 21:09, 29 paź 2004

wykształcenie (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) poziom wiedzy nabytej w drodze nauki
(1.2) od czas. wykształcić (się) (nabycie jakiejś cechy na drodze ewolucji lub ontogenezy)
odmiana:
(1) lp wykształceni|e, ~a, ~u, ~e, ~em, ~u, ~u; bez lm
przykłady:
(1.1) Miał wykształcenie humanistyczne, z matematyką zawsze był na bakier.
(1.2) U ptaków doszło do wykształcenia najrozmaitszych przystosowań do lotu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ~ podstawowe/średnie/wyższe; ~ humanistyczne/ścisłe/techniczne; zdobyć/zdobywać ~
synonimy:
(1.1) wiedza, umiejętność; (1.2) wytworzenie, powstanie, wyewoluowanie
antonimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1, 1.2) czas. wykształcać/wykształcić; rzecz. kształt
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) od przestarzałych form staropolskich: kstałt - forma, wyobrażenie; kstałtowny - zgrabny, właściwy, wytworny
uwagi:
tłumaczenia: