Filipiny

Filipiny (język polski)

Filipiny (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌfʲilʲiˈpʲĩnɨ], AS: [fʹilʹipʹĩny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. państwo w Azji; zob. też Filipiny w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blp

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Filipiny
dopełniacz	Filipin
celownik	Filipinom
biernik	Filipiny
narzędnik	Filipinami
miejscownik	Filipinach
wołacz	Filipiny

przykłady:

(1.1) Językiem urzędowym na Filipinach jest język tagalski.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Filipińczyk m, Filipinka ż

przym. filipiński

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) nazwane tak na cześć hiszpańskiego króla, Filipa II Hiszpańskiego

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Philippines lm
• arabski: (1.1) الفلبين
• baskijski: (1.1) Filipinak
• białoruski: (1.1) Філіпіны lm
• bułgarski: (1.1) Филипини
• czeski: (1.1) Filipíny
• duński: (1.1) Filippinerne lm
• esperanto: (1.1) Filipinoj
• francuski: (1.1) Philippines ż lm
• hawajski: (1.1) ʻĀina Pilipino
• hiszpański: (1.1) Filipinas ż lm
• interlingua: (1.1) Philippinas
• islandzki: (1.1) Filippseyjar ż lm
• japoński: (1.1) フィリピン
• kataloński: (1.1) Filipines ż lm
• koreański: (1.1) 필리핀
• niemiecki: (1.1) Philippinen lm
• nowogrecki: (1.1) Φιλιππίνες ż lm
• rosyjski: (1.1) Филиппины lm
• slovio: (1.1) Filipinia (Филипиниа)
• słowacki: (1.1) Filipíny
• szwedzki: (1.1) Filippinerna lm
• tagalski: (1.1) Pilipinas
• ukraiński: (1.1) Філіппіни
• węgierski: (1.1) Fülöp-szigetek

źródła: