pracowity

pracowity (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpraʦ̑ɔˈvʲitɨ], AS: [pracovʹity], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który jest zdolny do długiej pracy; taki, który umie/lubi dużo pracować; charakteryzujący się pracowitością

odmiana:

(1.1) lp pracowity m, pracowita ż, pracowite n; lm pracowici mos, pracowite nmos

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) leniwy

wyrazy pokrewne:

rzecz. pracowitość

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) diligent, laborious
• esperanto: (1.1) laborema
• francuski: (1.1) travailleur, laborieux
• niemiecki: (1.1) arbeitsam
• rosyjski: (1.1) трудолюбивый
• szwedzki: (1.1) arbetsam, flitig, jobbig
• węgierski: (1.1) szorgalmas
• włoski: (1.1) laborioso

źródła: