starość

starość (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stan będący efektem starzenia się, trzeci i ostatni okres życia istot żywych; zob. też starość w Wikipedii

odmiana:

(1.1) lp staroś|ć, ~ci, ~ci, ~ć, ~cią, ~ci, ~ć; blm

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

przym. stary; czas. postarzać, starzeć się; rzecz. starzec

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) age
• duński: (1.1) alderdom w
• francuski: (1.1) vieillesse ż
• hiszpański: (1.1) vejez ż
• niemiecki: (1.1) Alter n
• szwedzki: (1.1) ålderdom w