taszkencki

taszkencki (język polski)

wymowa:

IPA: [taˈʃkɛ̃nʦ̑ʲci], AS: [taškẽncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) od: Taszkent

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	taszkencki		taszkencka	taszkenckie	taszkenccy	taszkenckie
dopełniacz	taszkenckiego		taszkenckiej	taszkenckiego	taszkenckich
celownik	taszkenckiemu		taszkenckiej	taszkenckiemu	taszkenckim
biernik	taszkenckiego	taszkencki	taszkencką	taszkenckie	taszkenckich	taszkenckie
narzędnik	taszkenckim		taszkencką	taszkenckim	taszkenckimi
miejscownik	taszkenckim		taszkenckiej	taszkenckim	taszkenckich
wołacz	taszkencki		taszkencka	taszkenckie	taszkenccy	taszkenckie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wilajet taszkencki

synonimy:

(1.1) taszkiencki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Taszkent mrz, Taszkient, taszkentczyk mos, taszkentka ż

przym. taszkiencki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) taxkentar
• białoruski: (1.1) ташкенцкі
• czeski: (1.1) taškentský
• rosyjski: (1.1) ташкентский
• słowacki: (1.1) taškentský
• ukraiński: (1.1) ташкентський

źródła: