brutalnie

brutalnie (język polski)

wymowa:

IPA: [bruˈtalʲɲɛ], AS: [brutalʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…

​

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w sposób brutalny, pełen przemocy

odmiana:

(1.1) st. wyższy brutalniej; st. najwyższy najbrutalniej

przykłady:

(1.1) Zwyrodnialec brutalnie pobił bezbronnego człowieka, który w wyniku odniesionych obrażeń spędził w szpitalu kilka miesięcy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) brutalnie pobić / zgwałcić / zamordować • brutalnie zaatakować / stłumić • brutalnie traktować • brutalnie sfaulować • brutalnie przerwać • wyjątkowo brutalnie

synonimy:

(1.1) przest. brutalsko

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brutal mos, brutalka ż, brutalność ż, brutalizm m, brutalizacja ż, brutalizowanie n, brutalistyczność ż

czas. brutalizować ndk.

przym. brutalny, brutalski

przysł. brutalsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) brutally
• francuski: (1.1) brutalement
• hiszpański: (1.1) brutalmente
• portugalski: (1.1) brutalmente
• słowacki: (1.1) brutálne
• ukraiński: (1.1) брутально

źródła: