przekręt

przekręt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɛkrɛ̃nt], AS: [pšekrẽnt], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. oszustwo lub nadużycie, zwłaszcza finansowe, które polega na naruszeniu prawa lub wykorzystaniu luk prawnych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przekręt	przekręty
dopełniacz	przekrętu	przekrętów
celownik	przekrętowi	przekrętom
biernik	przekręt	przekręty
narzędnik	przekrętem	przekrętami
miejscownik	przekręcie	przekrętach
wołacz	przekręcie	przekręty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) przekręt finansowy • zrobić przekręt

synonimy:

(1.1) szwindel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przekręcenie n, przekręcanie m, przekręcacz m

czas. przekręcać ndk., przekręcić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: