ultimátum

ultimátum (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ultimatum

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ultimátum	ultimáta
dopełniacz	ultimáta	ultimát
celownik	ultimátu	ultimátům
biernik	ultimátum	ultimáta
wołacz	ultimátum	ultimáta
miejscownik	ultimátu	ultimátech
narzędnik	ultimátem	ultimáty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ultimátum (język hiszpański)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ultimatum

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ultimátum (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ultimatum

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ultimatívnosť ż

przym. ultimatívny

przysł. ultimatívne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ultimátum (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ultimatum

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: