Przejdź do zawartości

κατάληξη

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 06:07, 12 sie 2019 autorstwa Olafbot (dyskusja | edycje) (zmiana "{{przykłady}}\n: (1.1)\n{{" na "{{przykłady}}\n{{")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

κατάληξη (język nowogrecki)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ka.'ta.ʎi.ksi]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gram. końcówka
(1.2) finał, zakończenie, koniec
odmiana:
(1.1-2) F33: lp D. κατάληξης καταλήξεως ; lm καταλήξεις, D. καταλήξεων
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) τέλος, τέρμα
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. καταλήγω
przym. καταληκτικός, καταληχτικός
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) gr. κατάληξις
uwagi:
źródła: