στρατιώτης

στρατιώτης (język nowogrecki)

στρατιώτης (1.1)

στρατιώτες (1.2)

στρατιώτης (1.3)

transliteracja:

stratiṓtīs

wymowa:

IPA: [stra.ˈtjo.tis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żołnierz, rekrut

(1.2) bojownik, obrońca

(1.3) pionek szachowy

odmiana:

M10: lp D. στρατιώτη; lm στρατιώτες, D. στρατιωτών; στρατιωτίνα ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

• Άγγλος / Γάλλος / Πολωνός /… στρατιώτης → żołnierz angielski / francuski / polski / …
• απλός στρατιώτης → szeregowiec • έφεδρος (στρατιώτης) → żołnierz rezerwy
• στρατιώτης (του) μηχανικού / πεζικού /… → żołnierz wojsk inżynieryjnych / piechoty / …
• πάω / φεύγω στρατιώτης → iść do wojska

synonimy:

(1.1) οπλίτης, φαντάρος

(1.3) πιόνι

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. στρατός

czas. αποστρατιωτικοποιώ, στρατιωτικοποιώ

rzecz. zdrobn. στρατιωτάκι

przym. στρατιωτικός

związki frazeologiczne:

μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη → grób nieznanego żołnierza

etymologia:

gr. στρατιώτης

uwagi:

zob. κληρωτός

(1.1) zobacz też: Indeks:Nowogrecki - Zawody

źródła: