ρίκινος

ρίκινος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈri.ci.nos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. Ricinus communis, rycynus, rącznik, kleszczowina

odmiana:

(1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ο ρίκινος	οι ρίκινοι
dopełniacz	του ρίκινου / ρικίνου	των ρίκινων / ρικίνων
biernik	το ρίκινο	τους ρίκινους / ρικίνους
wołacz	ρίκινε	ρίκινοι

przykłady:

(1.1) Οι σπόροι του ρίκινου περιέχουν ρικίνη, μια ισχυρά τοξική πρωτεΐνη. → Nasiona rycynusa zawierają rycynę, silnie trującą proteinę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ofic. Ρίκινος ο κοινός, ρετσινολαδιά

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) φυτό

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ρικίνη ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. ricinus

uwagi:

źródła: