πειρατής

πειρατής (język nowogrecki)

πειρατής (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pirat (rozbójnik morski)

(1.2) pirat (łamiący prawo autorskie)

(1.3) taksówkarz bez licencji

(1.4) pirackie radio

odmiana:

(1.1-4) lp M. πειρατής, D. πειρατή, B. πειρατή, W. πειρατή; lm M. πειρατές, D. πειρατών, B. πειρατές, W. πειρατές

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) koine πειρατής ← gr. πειρῶ

(1.2-4) od (1.1)

uwagi:

źródła: