παροικία

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

παροικία (język nowogrecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[pa.ɾi.ˈci.a]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) socjol. kolonia (grupa emigrantów zamieszkałych na obcym terytorium)
odmiana:
(1.1) F25
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) πολωνική παροικία του Καναδάkolonia polska w Kanadzie
synonimy:
(1.1) κοινότητα
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. πάροικος m, παροικούντες m lm, παροίκηση ż
przym. παροικιακός
czas. παροικώ, παροικίζω
związki frazeologiczne:
etymologia:
koine παροικία
uwagi:
źródła:

παροικία (język starogrecki)[edytuj]

transliteracja:
paroikíā
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przebywanie na obczyźnie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. παροικέωmieszkać obok[2]; źródłosłów dla łac. parochia, n.gr. παροικία
uwagi:
źródła:
  1. www.grecoantico.com
  2. Hasło „parafia” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.