κύριος

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

κύριος (język nowogrecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈcirjos]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pan, gospodarz, małżonek

przymiotnik

(2.1) główny, naczelny
odmiana:
(1) M19 lp D. κυρίου, B. κύριο, W. κύριε; lm M. & W. κύριοι, D. κυρίων, B. κυρίους; zob. κυρία ż
(2) P6
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) αφέντης
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. κυρίως
rzecz. Κυριακή ż, κυριότητα
czas. κυριεύω, κυριαρχώ
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. κύριος
uwagi:
źródła:

κύριος (język starogrecki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pan, gospodarz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: