κλήρος

κλήρος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈkli.ros]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) los, loteria

(1.2) losowanie

(1.3) los, dola, przeznaczenie, fatum

(1.4) kośc. kler, duchowieństwo

odmiana:

(1) M18

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) ορθόδοξος κλήρος → kler prawosławny

synonimy:

(1.1) λαχνός, λαχείο

(1.2) κλήρωση

(1.3) τυχερό, γραμμένο

(1.4) ράσο, ιερατείο, pejor. παπαδαριό

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) δελτίο

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. κληρικαλισμός m, κληρικός m, κλήρωση ż

czas. κληρώνω, κληρώνομαι

form. słow. κληρικο-, κληρο-, κληρ-

przym. κληρικός

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. κλῆρος

uwagi:

źródła: