ατέλεια

ατέλεια (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [a.ˈte.li.a]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) niedoskonałość, defekt, wada, usterka

(1.2) ekon. zwolnienie od cła, zniżka, ulga

odmiana:

(1.1-2) F27

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ελάττωμα, κουσούρι

(1.2) φοροαπαλλαγή

antonimy:

(1.1) τελειότητα, εντέλεια, ιδανικότητα

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ατελειοποίητος, ατέλειωτος, ατελείωτος, ατελεύτητος, ατελώνιστος, ατελής

przysł. ατελώς

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἀτέλεια

uwagi:

źródła: