żębociński

żębociński (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący Żębocina

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	żębociński		żębocińska	żębocińskie	żębocińscy	żębocińskie
dopełniacz	żębocińskiego		żębocińskiej	żębocińskiego	żębocińskich
celownik	żębocińskiemu		żębocińskiej	żębocińskiemu	żębocińskim
biernik	żębocińskiego	żębociński	żębocińską	żębocińskie	żębocińskich	żębocińskie
narzędnik	żębocińskim		żębocińską	żębocińskim	żębocińskimi
miejscownik	żębocińskim		żębocińskiej	żębocińskim	żębocińskich
wołacz	żębociński		żębocińska	żębocińskie	żębocińscy	żębocińskie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Żębocin m, żębocinianin m, żębocinianka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Żębocin + -ski

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: