śćmić
śćmić (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. śćmiewać)
- odmiana:
- (1.1-2)[2] koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik śćmić czas przyszły prosty śćmię śćmisz śćmi śćmimy śćmicie śćmią czas przeszły m śćmiłem śćmiłeś śćmił śćmiliśmy śćmiliście śćmili ż śćmiłam śćmiłaś śćmiła śćmiłyśmy śćmiłyście śćmiły n śćmiłom śćmiłoś śćmiło tryb rozkazujący niech śćmię śćmij niech śćmi śćmijmy śćmijcie niech śćmią pozostałe formy czas zaprzeszły m śćmiłem był śćmiłeś był śćmił był śćmiliśmy byli śćmiliście byli śćmili byli ż śćmiłam była śćmiłaś była śćmiła była śćmiłyśmy były śćmiłyście były śćmiły były n śćmiłom było śćmiłoś było śćmiło było forma bezosobowa czasu przeszłego śćmiono tryb przypuszczający m śćmiłbym,
byłbym śćmiłśćmiłbyś,
byłbyś śćmiłśćmiłby,
byłby śćmiłśćmilibyśmy,
bylibyśmy śćmiliśćmilibyście,
bylibyście śćmiliśćmiliby,
byliby śćmiliż śćmiłabym,
byłabym śćmiłaśćmiłabyś,
byłabyś śćmiłaśćmiłaby,
byłaby śćmiłaśćmiłybyśmy,
byłybyśmy śćmiłyśćmiłybyście,
byłybyście śćmiłyśćmiłyby,
byłyby śćmiłyn śćmiłobym,
byłobym śćmiłośćmiłobyś,
byłobyś śćmiłośćmiłoby,
byłoby śćmiłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m śćmiony, nieśćmiony śćmieni, nieśćmieni ż śćmiona, nieśćmiona śćmione, nieśćmione n śćmione, nieśćmione imiesłów przysłówkowy uprzedni śćmiwszy rzeczownik odczasownikowy śćmienie, nieśćmienie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- (1.2) śćmić się komuś w oczach[1]
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: