ytterlighet

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ytterlighet (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ostateczność[1]
(1.2) skrajność, krańcowość[1]
odmiana:
(1.1-2) en ytterlighet, ytterligheten, ytterligheter, ytterligheterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) driva något till ytterlighet → doprowadzić coś do ostateczności
(1.2) gå till ytterlighet med något → posunąć się z czymś do skrajności
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ytterlig
przysł. ytterligt
przym. / przysł. ytterligare
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 553.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ytterlighet&oldid=6900257”